Woonverblijf betekenis

Op Ensie, Encyclopedie sinds , vind je 1 betekenis van het woord Woonverblijf. Door experts geschreven. Noodwoning = Een noodwoning is een uit eenvoudige materialen of geprefabriceerde onderdelen snel op te trekken woonverblijf, dat geschikt is als voorlopige huisvesting. Noodwoningen zijn gebouwd na oorlogen, natuurrampen, technische rampe.

Woonverblijf betekenis Het woord woonverblijf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Woonruimte definitie

woonruimte Def.: een ruimte die blijkens zijn inrichting bestemd is om als een afzonderlijk geheel te voorzien in woongelegenheid en waarvan de delen blijkens de inrichting van die ruimte niet bestemd zijn om afzonderlijk in gebruik te worden gegeven. Woonruimte. Definitie Onder woonruimte in de zin van artikel van Boek 7, titel 4, afdeling 5 BW wordt verstaan: de gebouwde onroerende zaak die als zelfstandige of onzelfstandige woning is verhuurd, of een als woning verhuurd gedeelte daarvan. Woonruimte definitie Onder woonruimte wordt verstaan een gebouwde onroerende zaak voor zover deze als zelfstandige dan wel niet zelfstandige woning is verhuurd, dan wel een woonwagen of een standplaats, alsmede de onroerende aanhorigheden.

Betekenis woongelegenheid

Woongelegenheid 1) Verblijf Gevonden op Vraag Na het lezen van verscheidene teksten omtrent het verbouwen/renoveren van een bestaande woning, blijft er bij nog steeds een ding onduidelijk, nl het aantal woongelegenheden mag niet veranderen zonder vergunning.

Betekenis woongelegenheid Is het 'de woongelegenheid' of 'het woongelegenheid'? Het is 'de woongelegenheid', want woongelegenheid is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die woongelegenheid'. Wat betekent woongelegenheid? 'de faciliteit ergens te kunnen wonen' Hoe spel je woongelegenheid? woongelegenheid spel je W O O N G E L E G E N H E I D.

Definitie verblijfplaats

bl ij f·plaats (de ; v(m) ; meervoud: verblijfplaatsen) 1 plaats waar je verblijft: iem. zonder vaste woon- of verblijfplaats iemand die rondzwerft. verblijfplaats f (plural verblijfplaatsen, diminutive verblijfplaatsje n) residence, place of residence.

Definitie verblijfplaats De hoofdverblijfplaats is de plaats waar een gezin of een alleenstaande gewoonlijk leeft. Een gezin kan bestaan uit verwante personen (familieleden) en/of uit niet-verwante personen (bijvoorbeeld vrienden, levensgezel ).

Wat betekent residentie

Residentie woord uit , uitleg bij teksten van E.J. Potgieter ( - ) verblijf of woning van een vorst; de bijnaam van `s-Gravenhage. Gevonden op Een residentie is, letterlijk, een plaats waar iemand of iets verblijft. De term slaat doorgaans op de al dan niet officiële woning (ambtswoning, paleis) van een persoon met een (hoge) functie. Onder het Verdrag van Wenen inzake diplomatiek verkeer geniet de residentie van een ambassadeur onschendbaarheid. Die mag pas door de autoriteiten van.

Wat betekent residentie Ze wonen in een residentie in een chique wijk in New York. Residentie is standaardtaal in België in de betekenis ‘studententehuis’. De dienst Studentenvoorzieningen heeft een overzicht van de vrije kamers en studio’s in de residenties van de universiteit.