Een feiten betekenis

1) •een gebeurtenis of omstandigheid die werkelijk gebeurd is. (2) wat bekend is of wat je weet vb: de feiten bewijzen dat hij het heeft gedaanachter. Een feit is een gebeurtenis of omstandigheid waarvan de werkelijkheid vaststaat, doordat het ofwel zintuiglijk waargenomen ofwel instrumenteel gemeten kan worden. Een feit moet met objectieve waarnemingen vastgesteld en getoetst kunnen worden (zie het artikel wetenschappelijke methode).

Een feiten betekenis feit (het; o; meervoud: feiten) 1 daad, handeling: een strafbaar feit waarop een straf staat 2 gebeurtenis of omstandigheid waarvan de werkelijkheid vaststaat: in feite feitelijk, eigenlijk, inderdaad; achter de feiten aan lopen (a) maatregelen nemen, meningen verkondigen die achterhaald zijn; (b) (sport) een achterstand hebben.

Feiten synoniem

als synoniem van een ander trefwoord: gebeurtenis (zn): gelegenheid, voorval, gebeuren, ontwikkeling, feit, moment, aangelegenheid, wedervaren, feitelijkheid. Woorden die (ongeveer) hetzelfde betekenen als ‘feiten’, met toelichting en mogelijkheden om verder te zoeken. Feiten synoniem Woorden die ongeveer hetzelfde betekenen als FEITEN, tegenovergestelde van FEITEN, algemenere en specifiekere woorden voor FEITEN en woorden die lijken op FEITEN.

Wat betekent feiten

biedt tien verschillende definities van het woord feit, afkomstig van diverse bronnen. Een feit is iets waarvan de werkelijkheid vaststaat, dat met objectieve middelen kan worden waargenomen of getoetst. Feiten staan aan de basis van kennis en kunnen door het verstand worden geordend tot een inzicht. Het begrip waarheid staat met deze zaken in nauw verband. Met hyperkritisch denken wordt elke waarheid in twijfel getrokken door te tornen aan enkele willekeurige, al of niet essentiële onderliggende feiten.

Wat betekent feiten feit (het; o; meervoud: feiten) 1 daad, handeling: een strafbaar feit waarop een straf staat 2 gebeurtenis of omstandigheid waarvan de werkelijkheid vaststaat: in feite feitelijk, eigenlijk, inderdaad; achter de feiten aan lopen (a) maatregelen nemen, meningen verkondigen die achterhaald zijn; (b) (sport) een achterstand hebben.

Definitie feiten

1) •een gebeurtenis of omstandigheid die werkelijk gebeurd is. (2) wat bekend is of wat je weet vb: de feiten bewijzen dat hij het heeft gedaanachter. Feiten staan aan de basis van kennis en kunnen door het verstand worden geordend tot een inzicht. Het begrip waarheid staat met deze zaken in nauw verband. Met hyperkritisch denken wordt elke waarheid in twijfel getrokken door te tornen aan enkele willekeurige, al of niet essentiële onderliggende feiten.

Definitie feiten Feiten 1) Daden 2) Data 3) Gegevens 4) Vaststaande gegevens Gevonden op

Bewijsbare feiten

De rechter mag slechts die feiten of rechten aan zijn beslissing ten grondslag leggen, die in het geding aan hem ter kennis zijn gekomen of zijn gesteld en die overeenkomstig het bewijsrecht zijn komen vast te staan. In procedures voor de burgerlijke rechter speelt bewijs een belangrijke rol. Maar wanneer moet de ene partij nu bewijs leveren en wanneer de andere? En wanneer hoeft dat helemaal niet? Wat houdt stelplicht en bewijslast in? Het bewijsrecht is een belangrijk leerstuk in het burgerlijk procesrecht.

Bewijsbare feiten Om te beginnen moet onderscheid worden gemaakt tussen enerzijds feiten of feitelijke stellingen en anderzijds rechten of wettelijke bepalingen. Het bewijsrecht speelt vooral een rol bij feitelijke stellingen (de rechter kent het recht, “ius curia novit”).